Ang Programang Pabahay ng Gobyerno

Ang Programang Pabahay ng Gobyerno

Sa kasalukuyan ay matindi na ang diskreminasyon sa pag-eempleyo. Ginagawang hanap buhay na ng ilang indibidual na tao ang paghahanap ng empleyo o pamamasukan ng mga manggagawa. Laganap na ang mga LOC na labag sa batas ayon sa Art. 106 ng Labor Code.. Dagdag pa, ang dami nang itinatakdang rekisito ng mga kapitalista/management sa pagtanggap ng empleyado. Nariyan ang Age Limit (18-25 year old), Personalidad (may itsura, matangkad, kaakit-akit) College Graduate. Talamak ang gawi ng mga kapitalistang ito sa area ng Calabarzon (mga Industrial Park/Centers) at mga Commercials Centers na kung tutuusin labag ito sa ating Saligang Batas at Batas Paggawa Art. 13, Sec. 3

Kaugnay nito, hindi na namin makayanan mabayaran ang aming buwanang hulog, dahil sa kawalan ng regular na pinagkakakitaan at trabaho, Karamihan sa amin ay biktima ng tanggalan at pagsasara ng mga pabrika, hindi na kami matanggap sa mga pabrika (diumano’y) kami ay mga over-ages na. Ang aming mga anak naman ay hindi maregular sa trabaho, dahil sa laganap na kontraktwalisasyon sa empleyo.

Masakit nito, papalaki ang aming pagkakautang, dahil sa bukod sa 9% interes sa bawat taon ang aming utang, Compounded interes pa ito ng 1/15 sa 1% interes araw-araw kapag kami ay maantala sa pagbabayad. Gaya nga nang nangyayari na ngayon.

Kasabay nito, kami ay pinadalhan na ng Bahay Financial Services Inc. (Balikatan) ng Notice na nagbabantang i-forclose at palayasin kami sa aming mga bahay.

Mahal naming Pangalawang pangulo, hindi naming itinatanggi ang aming pagkakautang,. Hindi kami tumatangging magbaya. Pero iba na ang kalagayan namin ngayon, kaysa kalagayan naming noon. Kami ay magbabayad sa aming pagkakautang. Ngunit nais naming muna liwanagin ang; Una: pagpasok ng BALIKATAN Bahay Finacial Service. Ikalawa: nais namin na 20% lamang ng aming kabuuang arawang kita ang aming ibabayad sa aming obligasyon ukol sa Pabahay. Ikatlo: hinihiling namin ang tulong ng ating pamahalaan na kami ay magkaroon ng Regular na Empleyo o regular na pagkakakitaan.

Noong dekada 60 hanggang 80 ay masasabi nating ang programang pabahay ng gobyerno ay nakakatulong sa maralitang mamamayan. Sa pangasiwaan ng Ministry of Human Settlement/ NHA / NHMFC ay nabiyayaan ang mga manggagawa at maralitang mamamayan ng abot kayang halagang pabahay ng pamahalaan.

Ngunit noong 1987 ng maisabatas ang Executive Order # 7 (Philipines Privatization Program on Housing) ng isapribado ang programang pabahay ng pamahalaan, kasama ang mga pampublikong ari-arian at mga pasilidad sa serbisyo, gaya ng;

Dito sumulpot ang HUDCC / NHA / NHMFC, Pag-ibig, SSS, GSIS para sa Housing Loan Program. Kasabay na isinapribado ang mga Government Owned and Controlled Corporation (GOCC). May tatlong (3) stage ang pagsasapribado ng mga pampublikong pag-aari:
1st = GOCCs at mga nabawing yaman kay Marcos ng PCGG
2nd = Power, Water, Basic Services
3rd = Communication, Education, IPRs, Frontline Services
Noong 1992 (panahon ni Ramos) ganap na ipinatupad ang privatization program na sinimulan ni Cory Aquino. Itinayo ang National Shelter Program (NSP) para sa pabahay. Pumasok na ang mga Private Contractors, Developers, mga Bangkero (mga Kapitalista) na pinagkalooban ng gobyerno ng mga mga insentibo, gaya ng Free Tax, Bank Subsidy at mga. License Fees.

Itinayo din ang Unified Home Lending Program (UHLP). Dito inilagak ang pera ng SSS na halagang P25 Bilyon, GSIS na halagang P5 bilyon, Pag-Ibig na halagang P10 bilyon. Ang P40 bilyong pera ng mamamayan (SSS/GSIS/Pag-Ibig Members) ay muling ipinautang ng NHMFC sa mga manggagawa na member ng SSS, GSIS, Pag-Ibig na may tubo (interest) na halagang 11.75%. sa bawat taon. Sa madaling salita, ginigisa tayo sa sariling mantika.

Gayundin ang P24 bilyon (One Shop) Housing Fund Subsidy ng Gobyerno na galing sa National Budget ay hindi napapakinabangan ng mamamayan. Ang lubos na nakinabang dito ay ang mga Developers, Bangko at iba pang Kapitalista na pumasok sa “Proyektong Pabahay” ng Gobyerno.
Noong 2002 = Isinabatas ang Special Purpose Asset Vehicle (SPAV) Law.
@ Ang mga Non-Performing Assets, kasama na housing ay ipinagbili para magkaroon ng pondo ang gobyerno. P220,000 housing account ng UHLP - Unified Home Lending Program. 185,000 unit dito ang delinquent.
Noong May 18, 2004 = Ang 55,000 housing account (Unit) na nagkakahalaga ng P40 bilyon ay ipinagbili ng NHMFC sa halagang P13.4 bilyon lamang sa Deutch Bank (German Bank) Ipinagbili ng 33.5% lamang P13.4 bilyon ang halagang P40 bilyon.

Kung ang P40 bilyon ay hahatiin sa 55,000 unit, nagkakahalaga ito ngayon sa P727,000.00 per unit. Pero ibinenta lamang ito ng gobyerno NHMFC sa Deutch Bank ng halagang P243,000.00 per unit. Ibig sabihin, sa bilihan pa lamang ay maliwanag na agad ang kita na 66.5% o P26.6 bilyon kita ng bumiling Deutch Bank (German Bank). At muli itong kikita dahil muling ibebenta ang bawat unit sa mga manggagawa sa halagang P727,000.00 per unit.

Ang ating pagsusuri at Paninindigan sa Programang Pabahay ng Gobyerno: Paliit ng paliit ang pondo na ibinibigay ng gobyerno para sa pabahay. Malaking papel sa mga pabahay ngayon ay ginagampanan na ng mga kapitalista, Developers, Contractors ng mga housing units. Mula sa dating Subsidize ng gobyerno ang pabahay sa mga Urban Poor Resettlement, Relocation at CMP, sa ngayon ay wala na. Dahil sa pinababayaran na ng NHA ang programang PABAHAY ng gobyerno sa maralita.

Dati bumibili ang gobyerno ng lupa para ibigay sa mahihirap na mamamayan. Ngayon binibili ng gobyerno ang lupa para ipagbili naman sa mga naghihirap na mamamayan na nais magkabahay.

Kung gayon, ang NHA ngayon ay Developer na rin. Ang Pabahay ng Gobyerno na dating serbisyo at obligasyon ng gobyerno, ngayon ginawa ng negosyo ng gobyerno.

Sapagkat ayaw ng mga kapitalistang (Neo-Liberal) na pumapapel ang gobyerno sa serbisyong pabahay dahil hindi daw maganda na kinukumpitensya ng gobyerno ang mga kapitalista. Sa mata at isip ng mga kapitalista hindi uunlad ang merkado ng pabahay (Housing Market). At lalaki daw ang gastos ng pamahalaan sa mga walang kwentang serbisyo. Gaya ng; Pabahay, Edukasyon at iba pang serbisyo ng pamahalaan. Ito ang batas ng kapitalista sa malayang kalakalan, sa malayang merkado o pamilihan. Batas ng negosyo na lalong nagbabaon sa kumunoy ng kahirapan sa mayoryang populasyon ng ating lipunan.

Para sa mga Neo-Liberal na (Kapitalista) ang merkado daw ang siyang tagapaglikha at mamamahagi ng serbisyo at produkto sa mamamayan. Dapat daw ang tungkulin ng gobyerno ay pangasiwaan ang kasiguruhan sa kapayapaan (Peace and Order). Ang ibig sabihin ang sinumang mamamayan na tutuligsa sa mapagsamantalang sistemang kapitalista ay susupilin, aarestuhin at ikukulong ang iba panga ay pinapaslang. Sa pakahulugan ng kapitalista at gobyerno nito. Isang kremin na pala ngayon ang humiling ng Serbisyong Pabahay, Edukasyon, Kalusugan at Kabuhayan.

Mga Kapatid at Kababayan,
Tayong mga Manggagawa at Maralita ay 90% ng 84 milyong kabuuang populasyon ng ating bansa. Tayo ang tagapaglikha ng lahat ng yaman ng bansa o pangangailangan ng ating lipunan.

Tayo ay regular na nagbabayad at sapilitang kinukolektahan ng dalawang uri ng buwis. Income Tax o Withholding Tax na 5% hanggang 30% sa ating kabuuang arawang kita. Expanded Value Added Tax (E-VAT) na 12% sa lahat ng produktong ating binibili at mga bayarin sa serbisyo. Gaya ng kurtente, tubig, hospital bills, gamot, matrikula, Attorneys Fees at paglilibang o panonood ng sine.

Karapatan nating mga manggagawa at maralita ang magkaroon ng desenteng trabaho at paninirahan. Obligasyon ng gobyerno na ipagkaloob sa mga manggagawa at maralita ang murang PABAHAY, BILIHIN at mga bayarin sa serbisyo. Gaya ng serbisyong pabahay, kalusugan, edukasyon, kuryente, tubig at pamasahe.
Ang pabahay at iba pang serbisyong panlipunan para sa mahihirap na mamamayan ay obligasyon ng ating Pamahalaan sa kanyang mamamayan. ANG PABAHAY SA MARALITA AY SERBISYO, HINDI NEGOSYO!

TRABAHO AT PABAHAY, IPAGLABAN!
REGULAR NA TRABAHO, HINDI KONTRAKTWAL!
ABOT KAYANG PABAHAY AT SERBISYO IPAGKALOOB NG GOBYERNO!